Bir kere

Bir kere gördümü gözlerin dönüþü yok
nereye bakarsan o
bir ateþ gibi diþ aðrýsý nasýr gibi seninle yaþar gider
yalnýzlýðý yaþayýp çaresiz yüreðine sýðýnacaksýn
öksürük krizleri bile sökemiyecek ciðerlerinden
herþey geliþecek büyüyecek sen eriyeceksin küçüleceksin
geceleri tavandaki gölgeleri hayallerine benzetip
kah aðlayacak kah güleceksin
birden ýþýklarý yakýp kagýt kalem þiirler yazacaksýn
agýr basan uykuya yenilip güneþe gözlerini açýp
yorganýn sýcaklýðýndan hayatýn buzgibi gerçeklerine
adým atmak hiç istemeyeceksin
sen insansýn sen aþýksýn sen seviyorsun hepsi bu
onlar aþktan konuþacak arkadaþlarýn dostlarýn
sen sadece dinleyeceksin susacaksýn
içindeki acý içinde þöyle bir dolaþýp beyninde duracak
hele birde acabalarýn olacak birer kurt kemirecek
kopardýðýn her çiçek ona uzatýlan bir sevgi elinde
çoðunda karþýnda olmayacak elinde solacak bükülecek
gözlerin boþluklarda kuþlarý rüzgarý herþeyi kýskanacaksýn
ona ulaþan onu saran onu gören ihtimal taþýyan herþeyi
çaresizliðin sýkýntýlarýný çöpe atýp umuda sýðýnacaksýn
ta ki kavuþana kadar insan olmanýn açmazýnda yaþayacaksýn
þimdi bir parkta sonbahar güneþinde içten içten gülerken
ölüp ölüp diridiðin hayatýnýn baharýný el ele dolaþan gençlerde
ilk gördüðün o günün heyecanýný yaþayacaksýn
doðar büyür aþýk olur sever ve ölürsün çünkü insansýn,







Sosyal Medyada Paylaşın: