İLK AŞK
Ýstanbulun bir semti
Mevsimlerden bir yazdý
O büyük aþký ben sende
Yaþamýþtým umarsýz
Sen gel diye beklerdým penceremde bahçemde
senin geçiþinde kalbým çarpardý senle
o guzel saçlarýný soyle bir sallardýn
bal rengi gözlerinle bana içten bakardýn
sonra koþardým sana
koþede buluþurduk
o cocuk kalbimizle heycanlarý yaþardýk
her kuytu köþeye yazardýk aþkýmýzý
ben elimde bir gonca beklerdim seni
sen ellerin titrerken dokunurdun elime
gözlerimiz birleþir
ýsýtýrdý kalpleri
senle ben el ele yururduk geceleri
kimseler bilmesin diye
saklanýrdýk herkesden
aman buyukler duyarsa mahalle karýþýr diye
kimlerle savaþmýþtým ben senin aþkýn için ah
tek yumrukla kýmlerý sermiþtim yere
sarýldýgýmda sana tum acýlar biterdý
o týtreyen dudaklar kenetlenir giderdi
soyleyemezdýk her nasýlsa o iki kelimeyý
hala bazen ayný yerde beklerim ben gelmeni
zaman gecti su gibi
sen evlendin gittin
ben hala senle yaþar senle kavrulur dururum
sevgilerimiz kazýnmýþtý her ana
bazen sende gorursun beni hala o uzaklarda
baþýný one eger gecip gidersýn sessiz
bilirimki hala seninde kalbin bensiz
keþke ozaman bu yasda olsaydým
belki hayatý daha ýyý tanýsaydým
ne senden ayrýlýrdým
ne de o iki kelimeden
seni seviyorum der
aþkýmýzý yasardýk
belkide yinede
hayat ayýrýrdý bizi
bilinmez ama tek gercek olan
ilk aþk unutulmazmýþ
her satýrda anýlan....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.