Ömür Geçip Gidiyor
Yaz bitti, güz geldi, kýþ yarý yolda
Hüzünlüdür hazan özü soðuktur
Dökülür yapraklar ah kalýr dalda
Þu bizim ellerin güzü soðuktur
Ýlkbahar nazlýdýr küçük bir bebek
Yaz uçarý bir kýz sanki kelebek
Güzden sonra kýþta kar öbek öbek
Saçaklardan sarkan buzu soðuktur
Gönül bir tencere sevda buharý
Bitmez içindeki ateþin harý
Geçsede aldýrmaz yazý, baharý
Bilir ki mazinin, izi soðuktur
Ömür de geçiyor mevsimler gibi
Yalancý dünyanýn kavanoz dibi
Zengin daðlar aþar bilmez garibi
Fakirin inleyen sazý soðuktur
Hayat ahla vahla gelip geçici
Ecel þerbetini herkes içici
Azrail durmadan kefen biçici
Cebi yok kefenin bezi soðuktur
Güvenme ne servet ne de ününe
Nilüfer hazýrlan mahþer gününe
Sevabýn günahýn gelir önüne
Yar olsa da, ölü yüzü soðuktur
NÝLÜFER SARP_________6.EKÝM.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.