DEVLETİM

Makam sahibi olunca soysuz soytarý,
Sen bu hallere düþtün, ey þanlý devletim.
Aslanýn yerine, babasýz yük katýrý,
Payidar oldu, üzgünüm þanlý devletim.

Malý masaya oturtsalar ehlileþir,
Bizde ehlileþmeyenler çoðul, devleþir,
Suratýna tükürsem, belki deðerlenir,
Seni bu hallere düþürdüler devletim.

Yediðinden olmuþ, kýpkýrmýzýdýr surat,
Ýnsan olmadýðý belli, baba belki at,
Makam geçici, kimseye kalmaz saltanat,
Seni hep sömürüyorlar þanlý devletim.

Aslaný kediye boðduruyorlar her gün,
Zalim suçsuz, masumu ediyorlar sürgün,
Yedikleri irin, burundan gelir bir gün,
Þahlan, kalk ayaða, sürünme sen devletim.

Ayak takýmý diye saymýyorlar insan,
Doðarken bize sormamýþtý ki, yaratan,
Devlete menfaat gelmez sinsi baykuþtan,
Eski günlere dön artýk, þanlý devletim.

Maaþý fazla gelmiþ, makamýnda kiþner,
Soyluyu soysuz, soysuza soylu der fiþler,
Aðaya secde eder, garibi de ezer,
Hasta adamdýr diyorlar sana devletim.

25/02/2003

dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın: