Hayallerin ötesinde bir avuntuyla Bekliyorum her gün yeni bir umutla Rüzgarlarý yok sayýyorum kanatsýz bir huzurla Nafile bir gecenin yorgun adýmlarý yüzüme vurunca
Heyhat Bekleme hiç boþuna
Bilmiyor gönül Ne kadar çok severse Anlayan olmayacak nasýlsa Ýyi bak kendine, beni habersiz býrakma Üstüne titre, gözlerin kalýr yollarda
Nafile bekleyiþler Kendini hüsrana hazýrla O kendi havasýnda
Gün döndü, zaman geçti Göz açýp kapayýnca Desem de sakýn inanma Bir labirentin köþe kapmacasýnda Mendili kim tutarsa ebe odur sonuçta
Emek verdin, yürek verdin Aþkýn bahar mevsiminde yalnýz onu diledin Anlasana Bir toz zerreciði olamýyorsun ona Anmýyorsa Kulaç atýyorsun kendi yalnýzlýðýna
Aðlama
Maðrur bir bakýþla al ardýna Kalbindeki esen fýrtýna Avuçlarýnýn arasýnda Tan yeri aðarýnca Býrak özgürce kuþun kanadýyla
Uçsun uçabildiðince, takma Bir gün nedamet ne getirecek Ne oldum dese de Nihayetini görecek Kasýrgalar yön deðiþtirecek
Þanslýsýn her aþamada Bu yürek sendeyse eðer Anlayan olurmuþ meðer Hoþçakal de peþinden koþtuðun aþka
Yalvarma...
Emek iki kiþilktir unutma...
HAZAN Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.