Þimþek çakýyor gökte, hava kara bulutlu Deniz suyu bulanýk, hem sisli hem umutlu Yýldýrýmlar çakýyor, düþtüðü yer yanýyor Yaðmur havasý aþktýr, seven kalbim kanýyor.
Zaman denilen sonsuz, bebekler doðar donsuz Bakýþlar çarpýþýrsa, çarpýlan durmaz onsuz Nefret ile sevgi var, dünyalarý eder dar Ateþ düþünce kalbe, bir baþka görünür yâr.
Hisler kabarýr coþar, kalp sevdiðine koþar Dalgalanýr denizler, sahile doðru koþar Bekleyeni var orda, ararken orda bur da Cirit atar gel git, aþk dalgadýr her turda.
Kalbim duracak sandým, ben bir zalime kandým Kalp andýkça ben yandým, ruhum ölecek sandým Sevgi paylaþ ol sýrdaþ, gerisini say adaþ Her yerde aþktýr adý, o aþk bu aþka adaþ. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.