Hayata müspet bakmak güzeldir ama vakit gece yarýsý olunca,
Sýkýntýlar doluþuveriyor onlardan henüz boþalmamýþ alanlara,
Ýki taraf çarpýþma halindeyken kurtuluþ uykuya dalmakta ama,
O da geziniyor bizlere malum olmayan ama uzak mekanlarda…
Bir ilaç almalý, uykuyu davet etmeli ama ayaða kalkmak gerek,
Gecenin bu saatlerinde o da giderek gözümde büyüyüverecek,
Doðrusu elzem ihtiyaçlarý gündüzden düþünüp yanýma almak,
Yarýn bugün olunca þart oldu artýk planlayarak güne baþlamak…
Kainat nerede; kuþlar, köpekler, kediler, böcekler ve martýlar,
Hepsi kendi kuytusunda, yerin yedi kat derinliðinde uykudalar,
Sabah olduðunda memnuniyet içinde gerim gerim gerinecekler,
Daha akþam olmadan el yordamýyla mekanlarýna yönelecekler…
Bir kuþ olsaydým keþke, bir kedi, yahut da bilinmeyen bir nesne,
Ýçim rahat olur muydu acaba, olmuþ olsaydým farklý bir bilmece,
O da çözene baðlý, yanlýþ bir çözümlemeyle hayata baþlanabilir,
Kendi gerçeðimizle sürdürmek belki de en doðru bir seçenektir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.