SEVEN İNSAN
Seven insan sevdiðin terk etmez,
Aþkýyla baþbaþa býrakýp gitmez.
Sensiz bir ölüyüm nasýl yaþarým,
Gerisi de benim için fark etmez.
Ýyi günde dost kötüde düþmansýn,
Dünyamý kararttýn þimdi piþmansýn.
Bu dünyada yalnýz seni sevmiþtim,
Zâlimin kýzý zehirli bir yýlansýn.
Oldu olan piþmanlýk fayda vermez,
Geçen o mutlu günler geri gelmez.
Seviyorum diye yemin etmiþtin,
Seven insan sevdiðini terk etmez.
Hayvan iple,insan sözle baðlanýr,
Sözünün eri güzele aðlanýr.
Yeter ki gönülden istesin insan,
Nice bilinmeyen yollar saðlanýr.
Terk eyleme beni gülüm dertlere,
Salma beni ne olur gurbetlere.
Gülüm beni þayet mahzûn edersen,
Býrakýver beni artýk göklere.
Ali AKSAKAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.