Altý yýl olmuþ göçeli þehirliyim diyemiyor Lahmacun bile ona lüks hamburgeri yiyemiyor Paçalý dondan vazgeçmez slibi hiç giyemiyor Metroköylüsel yaþamdan ne yapsa vazgeçemiyor
Caddeye çýkmayagörsün kelle koltukta yürüyor Trafiði iplemiyor sanki bostanda geziyor Ýnsanlara aldýrmadan yüksek sesle geðiriyor Tükürmek çok masum kalýr kaldýrýma sümkürüyor
Ufak bir yeþillik görse soðan domates ekiyor Bir iki yumurta için balkonda tavuk besliyor Bidon bidon turþu kurup apartmaný kokutuyor Çamaþýr ipine asýp biberleri kurutuyor
Apartmanýnýn önünü köy meydaný zannediyor Davul zurna çaldýrarak oðlunu evlendiriyor Ortaya bir masa kurmuþ taký töreni yapýyor Bu ne perhiz bu ne turþu havai fiþek atýyor
En kibar sohbeti bile Recep Ývedik kokuyor Her cümlesinde muhakkak bir yere bir þey sokuyor Suyla arasý çok bozuk ayda bir banyo yapýyor Bir þiþe parfüm de sýksa tekeyi hiç aratmýyor
Çizgili pijamasýný akþam olmadan giyiyor Raký sofrasýný kurup balkonda keyif yapýyor Gece yarýsýna doðru þiþede balýk oluyor Efkar basmýþ olacak ki uzun hava patlatýyor
En güzel insanlarýmýz köylerimizde yaþýyor Þehre göçünce nedense birden feleði þaþýyor Metroköylüsel yaþantý virüs gibi bulaþýyor Ya köylü ol ya þehirli ortasý abes kaçýyor
Ali ATA Sosyal Medyada Paylaşın:
BALIKÇIL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.