GÜNEŞİM

Her gelen gün öncekini aratýyor,
Düþünmek deðil yaþamak lazým.
Yaþ dökülüyor, saadet bitiyor,
Þimdi; öpmek, sarmak, seviþmek lazým.
Çalmýyor, kýrýktýr sazým.
Yazmýyor, cimridir yazým.
Yanlýþ gelir hep mevsimlerim.
Ne ilkbaharým ne sonbaharým,
Hep; yaz’da Kýþlarý yaþarým.

Ben deðiþtim; yazým da deðiþsin.
Her þey ters dönsün ve düzelsin.
Zaman eriyor, oyalanmak nafile,
Bir gün gelecek olan bu gün gelsin.
Yazgý, yasa, töre, kural dinlemesin,
Sýk dokumasýn, ince elemesin.
Verecek þeyi olmasa da önemsiz.
Yanýmda gölge, tenimde iz etsin.

Kimisi ihanet eder, kimisi zehirler,
Daha da beteri; bu can küçümsensin.
Þunu bil ki Vefasýz; vursan da öldürsen de
Güneþimsin.
Sen kahredersin; Allah kahretmesin.
Sosyal Medyada Paylaşın: