Ne bulgur bulgurluðunu kabullendi Ne düðür ayýrdýnda düðürlüðün... Tükenip gitti ömrüm tutsak yaþamalarla Hiç bilmedim Sahi nasýldýr tadý özgürlüðün?..
Þeytan böyle dürtüyor demek ki adama Terk edip gitti düþlerimi bütün korkularým Ceketim dalýmda iþte, ayaklarým kendinden emin Ve keyfi yerinde otuz üçlü kehribar tespihimin Sigaramý da yakmýþým koyu dumanlý Muþ tütününden Ohh!..
O da ne? Sakýn ha dönme geri Bir ses uðuldar beynimde inerken merdivenleri: ”Ziyan olacakmýþým, piþman olacakmýþým…” Olsun…
Düþmüþüm bir kere yollara yalnýzca kendimleyim Kim takar artýk uðultularý falan kim Atým da epeyce bu akþam ben de epeyceyim Tutmayýn beni Dimyat’a pirince gideceðim…
Ahmet KÖKEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hocaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.