Vazgeçtim.

Bütün ömrüm hüsran ile geçince,
Acý, keder, hayat neymiþ vazgeçtim.
Tüm sevdalar beni kurban seçince,
Gönül neymiþ sevda neymiþ vazgeçtim.

Dünya malý umurumda olmadý,
Aþk istedim gönül þifa bulmadý,
Halden anlar dost aradým çýkmadý,
Arkadaþmýþ sevgiliymiþ vazgeçtim.

Ýnsanlarýn kalbini hiç kýrmadým,
Dostlarýmý sýrtlarýndan vurmadým,
Yaptýðýma bir karþýlýk görmedim,
Anlayýþmýþ iyilikmiþ vazgeçtim.

Kim sýr verse baþkasýna demedim,
Ser verdim de yine sýrrý vermedim,
Yalan, hile hayatýmda bilmedim,
Doðrulukmuþ dürüstlükmüþ vazgeçtim.

Feleðin söylediði her yalana,
Býraktým her þeyi geçen zamana,
Ne imdada muhtacým ne de amana,
Kaderimmiþ gelecekmiþ vazgeçtim.

Benliðimi, öz saygýmý kaybettim,
Amacýmý hedefimi kaybettim
Anladým ki ben kendimi kaybettim,
Kendimden de nefret ettim vazgeçtim.

Fahrettin Petriçli

Sosyal Medyada Paylaşın: