Korkular; korkularýma gebe; gene bu gece Yýldýzlar kaymýþ; gök kapalý Yaðmur gel gel de yýka bedenimi, Sonsuz acýlarýmdan arýndýr beni
Ne yaðmurlar yýkadý beni; sevgili Ama hiçbiri arýndýramadý bedenimi Ne günler geldi Ama sen bir türlü gelemedin; be sevgili
Gelmedin iþte gelmedin Sesim cýkmaz oldu Gözlerim yolarda; bekledim Kalbim buz oldu artýk sensiz ve sessiz, Ben bir hiçim
Yol tuttu beni, Keþke sen tutsaydýn bedenimi Kalbini getir bana sevgili, Koy avuçlarýmýn içine Buzlarýný eritir Geri koyarým yerine
Ah be sevgili! Erimez o buzlar Kolay degil hayat yükünü bedenden atmak Acýlarýn içinde var oluþ sancýsýný yasamak, Yasamak çýlgýnca O kör seviþmeleri Karanlýklarda YAÞAMAK!
Aemin in katkýlarýyla yazýlmýþtýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
melankolia-fb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.