,,Doðru söyledin çýrak’’ dedi gülerek Bâki
O ara Hayyâm seslendi: ,,Âb getir ey sâki’’
,,Kalkalým artýk dostlar’’ diye seslendi Âfet
,,Yoksa sabahý bulur ahbâblarla muhabbet’’
O esnâda yaklaþtý, gölge gibi bir yaþlý
Ýnce gömleði kanlý, siyah gözleri yaþlý
Bir baktýlar ki gelen þehîd Hallâc-ý Mansûr
,,Ey yârenler var mýdýr bu fâkire bir destûr?’’
,,Buyur güzel üstâdým’’ dedi Pir Sultân Abdâl
,,Gömlek kanlar içinde, Hallâc’ým nedir bu hâl?’’
Hallâc: ,,Aþk þarâbýndan döküldü birkaç damla’’
,,Þarâb-ý aþk içilmez her zaman sýrça câmla’’
,,Bazen de içmek gerek onu kan ile cânla’’
,,Yâr-i bâkiye gitmek gerek bin heyecânla’’
Gâlib:,,Güzel üstâdým gerdânýnýz hep zahmdâr’’
Hallâc: ,,Aþkýn möhrünü vurdu çekildiðim dâr’’
,,Maþûkum ip salladý semâdan’’ dedi Hallâc’’
,,Bâkî cânâným bana pamuktan örmüþ mirâc’’
,,Onu gökten sallarken ol cânân-ý câvidân’’
,,Þu boynuma dolandý gece inerken dârdan’’
Sohbeti bölüverdi bir kuþun âh âvâzý
Baktýlar ki Nâzým’ýn o yaralý Þahbâzý
Âkif bir þey var dedi þahbâzýn gerdânýnda
Mektubunu okudu ahbâblarýn yanýnda
Nâzým gelemiyormuþ Moskova’dan bu akþam
Çünkü murûr-u hudûd, sürgün þâire harâm
Burnunda tütüyormuþ vatâný buram buram
Zindânda deðil ama rûhu hep gamlara râm
,,Nâzým’ý en iyi ben anlarým’’ dedi Âkif
Onu da etmiþlerdi bir bahaneyle tevkîf
Ve sürdülerdi onu Ýstanbul’dan Mýsýr’a
Canlandý üstâdýmda acý veren hatýra
Hatýrlayýnca Âkif o karanlýk günleri
Yeniden yaþamýþtý kâbûs gibi dünleri
Didârýndan aktý ruhsârýna bir reþha
Þu gönüllerimizi eyledi þerha þerha
Âfet hâným uzattý mendilini Âkif’e
Ýnce ince nakýþlý ve kumâþý kadife
,,O günler geçti Üstâd’’ dedi þâir Ali Þîr
Âkif: ,,Bu ses âþinâ hatta lisânda bir pîr!’’
Sýrtýný döner dönmez sarýlýverdi Âkif
Birbirini ettiler güzel kelamla taltîf
Hemen yerinden kalkýp, ona yer verdi çýrak
Hayyâm: ,,Üstâdým heybeni þuracýða býrak’’
Üstâdýn geliþine, çok þaþýrmýþtý herkes
Ömürlerinde bu ân hepsine ân-ý enfes
Soner Çaðatay
Kelimeler:
Gerdân: Boyun
Sýrça câm: Cam Bardak
Zahmdâr: Yaralý
Mirâc: Merdiven (Yani pamuktan yapýlmýþ ip merdiven, göðe, Allah’ýn huzuruna çýkmak için)
Cânân-ý câvidân: Ebedi sevgili
Dâr: Darðacý
Âvâz: Ses
Þahbâz: Ýri ak doðan kuþu
Murûr-u hudûd: Sýnýrý geçmek
Reþha:Sýzýntý
Didar: Göz
Ruhsâr: Yanak
Þerha þerha: yarýk yarýk