Anlamlý bir gecenin sabahýný yazmaktaydý kalem Azrail isyan etti kendine... sonsuz bir kuyunun ortasýnda yalýnlýða terkedilenin canýný almalýydý... bir rüzgar esti inceden, soðuk duþ almýþ bir gündüzün yada gecenin seyrinden korktu... elleri titredi kör karanlýkta ve kandýrmaya çalýþýyordu canýný almak için....
Sosyal Medyada Paylaşın:
emree Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.