Kıçlarıyla gülecekler sana

Kýçlarýyla gülecekler sana

gitme çanlarý çalmaða baþladýysa eðer
kulaklarýnla görüp
gözlerinle iþiteceksin
parmaklarýnla koklayýp
kýçýnla güleceksin

geride kalanlarýn
inleme ve beddualarýna takýlmadan
kurtuluþu çekip gitmekte bulacaksýn...

gitme zamaný gelip çattýðýnda
pýlýný pýrtýný toplamadan
çekip gideceksin

geriye kalmasý gerekli ne kaldýysa kaldý
öne dönme fýrsatý tanýmayacaksýn ensene
renksiz gölgesiz ve þekilsiz
kendine paralel bir ufka yönelip
çekip gideceksin

unutulacaksýn inad etme
sevsen sevdalansan
yansan kavrulsan
ciltler dolu yazsan savrulsan
kör iðneyle göðe atlas diksen
gölgesine sýðýnýlacak çýnar olsan
unutulacaksýn
sonbahara bile deðmeden
dökülmeden sararmadan yapraðýn
dedikodu ocaðýna kütük olacaksýn

unutulacaksýn
küllerin bile havalanmadan
güvercin ayaðýna güneþ deðmeden
gittiðin cennetten bile kovulacaksýn..

cehenme çadýr kursanda inan
ateþe maþa olsan da
gitme saatý gelip çattýðýnda
sen orada olmayacaksýn..

varlýðýnda farkýnda olmayanlar
yokluðunda kýçlarýyla gülecekler sana

ve sen
onlarla ödeþmiþ olacaksýn..

Volkan Kemal
Mart 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: