SONBAHAR YAPRAKLARI

Birer birer düþüyor,takvim yapraðý gibi
Ya Cennet bahçesidir,Ya da Cehennem dibi
Þefatýna muhtacýz,son Peygamberim, Nebi
Kendimden geçiriyor,Sonbahar yapraklarý.


Dünyaya tâmah ettim,düþünmedim sonunu
Sezemedim çok yazýk,tuzak dolu oyunu
Ölçemedim ta baþtan sahte dostun boyunu
Kendimden geçiriyor sonbahar yapraklarý.


Maskesiz yüz görmedim,bir þeyler aldý gitti
Nihayet sona geldim,bir ömür böyle bitti
Azgýn nefsimde beni ateþe doðru itti
Kendimden geçiriyor sonbahar yapraklarý.


Ýnsanlýk can çekiþir, ayaklar altýndadýr
Mahsun kâlpleri yýkan,çekilmiþ yatýndadýr
Binlerce nimetlerim alt ve üst katýndadýr
Kendimden geçiriyor sonbahar yapraklarý.


Baharda diriliyor,kýyamet günü gibi
Nefse býrakma bizi gözümün nuru Nebi
Dokuz metrelik bezin neden olmuyor cebi
Kendimden geçiriyor sonbahar yapraklarý.


Ferhan’ým fâni dünya öç alacaðým senden
Ýlâç olamadým nefs,bitmeyen türlü derden
Hanlar,hamamlar,yatlar ilâç oldu mu derden
Kendimden geçiriyor sonbahar yapraklarý...


Ferhan DEMÝRAL

05.10.2010 ÝNEGÖL(Þavþat’lý)
Sosyal Medyada Paylaşın: