Pişmanım
Pek çok þeyden piþmaným
Yana yakýla piþmaným
Bir deðil bin, milyon kere
Piþmaným…
Utansam da, sýkýlsam da
Gücüme de gitse itiraf etmek
Piþmaným efenim, çok hem de…
Boþa geçen her an’a.
Fýrsatý varken yapmadýðým iyiliklere
Yapamadýðým demiyorum, yapmadým çünki.
Vaktini geçirdiðim tüm namazlarýma
Deðerini bilmediðim zamanýn her saniyesine
Annemle sohbet etmediðim günlere
Babama sormadýðým tüm sorularýma
Kardeþlerimle oynamadýðým her vakte
Çocuklarýmý öpüp de koklamadýðým her fýrsata
Eþimle aðýz tadýyla yaþamadýðým her saate
Piþmaným da piþmaným… Çok piþmaným hem de.
Boþ geçirdiðim tüm vakitlere
Biriktirmediðim her parama
Okumadýðým onca kitaba
Okuldan kaytarýp yaptýðým haytalýklara
Har vurup harman savurduðum emeklerime
Nasýl piþmaným bilemezsiniz…
Erenler, efendiler, aman bu kez
Can kulaðý ile dinleyin bu periþaný
Ben piþman oldum siz olmayýn, dinleyin
Geçen günler gelmiyor geri
Kýrýlan kalpler yama tutmuyor
Siz siz olunda bilin kadrini kýymetini
Sevdiklerinizin titreyin üzerine, diyorum iþte
Vakti en güzel iþlerle geçirin, piþman olmadan
Sizi utandýracak þeylerden hep uzak olun, diyorum iþte
Ben dedim ya ne bir ne bin, her an piþmaným
Efendiler daha fazlasýný demeye gücüm yok
Dua edin Hakk katýnda kýzarmasýn yüzüm
Dilerim amin diyenlerin iki cihânda ak olsun yüzü.
Amin efenim amin…
03.20 – 4 Ekim 2010 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.