Son göçmen kuþlarý bekle; ki o vakit sabrýn sýnandýðý vakittir, Býçaðýn kemiðe dayandýðý andýr. Kalan yanar! .. Kalan ölür! ..
Bir hicret anýdýr artýk yaþanan Vefa yoksunluðundan devþirilmiþ Kelimeleri çýkar at heybenden Boþalt sana ait olmayan Ne varsa; Günahkar iþveleriyle Gönlünü avutan geceleri Geleceðini satýn alan Sahtekar vaatleri Bitir artýk boþa dökülen Bedava göz yaþlarýný
Bir uzun yolculuða hazýr olsun gövden Ardýna dönüp de bakma çýkarken evden
Yanýna tuz al, Ve býçak Ve aynayý Unutma çýkarken son defa Çiçekleri sulamayý
Sil bütün iþaretleri Ve yýrt haritalarý Onlar ki; Bilinen coðrafyalar içindir Senin gidiþinse yalnýzca kendinedir,
Býçak; Sünnet-i seniyyeden dir Bir yaný ölüme bakar O yüzdendir ki ölülerin üstüne en son býçak konur Bir yaný hayata bakar; Göbek kordonu nu keserken
En büyük ihtilallerin ilk basamaðýdýr býçak Bir isyanýn alfabesidir ve patrona halillerin Hamam kurnasýna kazýdýðý Yelkenlinin pruvasýnda Saplýdýr ucundan kýpkýzýl Bir ýsyan damlayan býçak
Mertlik ölmeden önce Sarýðýn ucu bele uzandýðýnda Tuðralar basýldýðýnda fermanlara Sürüldüðünde savaþ sancaklarý meydanlara ve köslere tokmaklar vurulduðunda Ýlkin bele býçak sokulur! . Masmavi bir çelikte sýnanýr Yiðitlik; meydanlarda Töredir; Kefen üste zýrh giyilmez Töredir; Sürgün býçaksýz olmaz Bir sürgünlük ki Kendinedir Zor iþtir yani
Kazansan da,kaybetsen de Yetim bir zaferdir elinde kalan Ýhanetlerin,yalan dolanlarýn Riyakarlýklarýn merhemi olmaz Yarasý kapanmaz Tuz ki; bu zamanlar içindir Daðlandýðýnda yaralarýn bir, bir
Acý parçan olur Acý taþ olur Yoldaþ olur Kardaþ olur Gelip iki kaþýnýn arasýna oturur Ayna ki; Peygamber emanetidir Acýnýn resmini görmene yarar Ve acziyeti Ve seni yalansýz sana sunar Gördüðünde acýyý Taþ gibi toprak gibi Nesneleþtiðinde acý Dönüþ vaktidir artýk
Gül akþamýna denk gelsin dönüþün Gül mevsimini baþlatsýn gülüþün
O zaman iþte heybene Kadim bir imparatorluðun Talan edilmiþ hýncýný koy Vefa koy Sabýr koy Erdem koy
Muhannete,namerde söylenecek bir çift söz koy Dünyayý; elinin tersi ile itebilecek iman koy Vatan koy Ki; vatansýz iman olmaz
Dönüþünde seni kucaklayan çocuklarýna Merhamet koy Gece karanlýðý gözleriyle bakana Yalansýz sevgi koy Ölümlerde sýnanmýþ sadakat koy
Dostun yüreðine serpilecek su koy ve yetimin ve mazlumun ahý ile ýslanan göz koy haksýzlýða isyaný koy
Ve hakk yolunda Gelen her belaya Her zulme Ve her zulmete Gel buradayým Diyebilen bir yürek koy
Ki dönüþ vaktidir; zaman Oyalanmak olmaz Yol uzundur çetindir Artýk, dönüþ kendinedir Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmızı_siyah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.