Anama mektup

Kuzey ýrakta hainlerin kamp duvarlarýný döverken mermilerimle
Seni düþünüyordum ana
Sana kavuþmam için savaþýyordum senden aldýðým cesaretimle
Roketimi her ateþleyiþimde umut katýyordum zamana

Üzerimde þehit düþmüþ Zafer binbaþýmýn kanlarý ana
Taþ olmuþ yüreðim
Kirpiklerimde donmuþ gözyaþým
Az yakýnýmda er arkadaþýmýn kopmuþ kolu
Savaþ bu sana
Yok orta yolu
Yok orta yolu


Binbaþýmýn hesabýný sordum her inde kýstýrdýðým her ite
Ve hiç kulaklarýmdan gitmedi:
“seni ben bu vatan için doðurdum, oðlum!”
deyiþin
ölümü göze almýþtým vatan için

tam bitmiþti zor günler ana
sana
senin düþüncelerine has bir evlat gururu ile döndüm
ellerini öptüm doyasýya

o güzel
o ana ellerin babamýn þiirlerinde kadý ana
dün kýrkýndý
Ýstanbul’dan köye geldim
seni aradým odalarda
koltuklarda
kokunu kokladým
yüzümü sürdüm senin oturduðun yerlere
kocaman kýrk gün oldu sen yoksun ana
senin oturduðun koltuklar bomboþ
yapayalnýz
senin yokluðundan akýyor gözyaþýmýz

bugün beni kendi halime býrakalý kýrkýncý gündü ana
mezarýna geldik gördün mü beni
babam sesli yasin okudu
ben mezarýný suladým göz yaþlarýmla
bugün anladým babamýn dualarýnda sevda vardý
bugün anladým babam ne çok seviyormuþ seni

unutmadan söyleyeyim sana ana
ablamýn küçük kýzý,Meri
öz torunun olmamasýna raðmen
çok seviyormuþ seni be ana
cenazen günü bir köþeye oturdu
iki saat sessizce aðladý
kollarýndan dizlerine aktý hep gözyaþlarý
taaa ayaklarýna kadar ýslandý pantolonun paçalarý
bir görecektin senin giysilerini yüzüne sürmesini
onlarý tek tek elden geçirip ütüledi
ablamýn kýzý Meri var ya
seni çoook, çok seviyormuþ
seni çok seviyormuþ be ana

evimizin hüznü sadece senin yokluðun ana
biz seni çok seviyoruz
Allah rahatlýk versin ruhuna




Sosyal Medyada Paylaşın: