seferaga
HÜZNÜMÜM YANGINI
seferaga

HÜZNÜMÜM YANGINI


Hüzün yaşamın gizlenmiş dokusunda
Ne zaman yalnızım hep başımda
Ağlasam mı şu vakitte deniz kokusunda?
Hıçkıra hıçkıra anne diye şu yaşımda
Duyan olsa da gelse yanıma
Dinleme derdimi otur sende ağla
Ne yangınlar var içimde bir bilsen
Bilmem san hangisinden bahsetsem
Bir değil, iki değil doldu içim biçare
Dertler gönlümü dağladı
Tüm bulutlar derdime ağladı
Ah! öyle bir yaşam bu
Beni ıssız çöllerde bıraktı

Şimdi bir serapla yaşıyorum hep
Belki bir gün seraplar gerçeğe döner

Şimdi kapanır gözlerim hayatın yangınında
Ve çıkıyorum artık yokum bu oyunda
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.