ELE AVUCA SIĞMAZ
ELE AVUCA SIÐMAZ
Benim þiirim benim gibidir
Ele avuca sýðmaz
Yontulmaz sýkýþtýrýlmaz
Üstelikte korkmaz
Ne gardiyanlar dikebilirim
Bir tek dizesini bile beklemeye
Ne zincirler bulabilirim
Daðýnýklýðýný kenetlemeye
Ne de söz geçirebilirim
Biliyorum diyeceksiniz
Bu böyle olmaz
Bir kýr çiçeði gibidir o
Daðda taþta boy atar büyür
Çeksem onu özenle getirsem düzlüðe
Solar küser
Bir tek tohum bile vermez
Bir kuþ saysam salsam onu
Vadiye
En kuru dala konar
Birde el etmez mi gel diye
Yolsam onu
Yolsam onu
Birde önünüze katsam
Korkuyorum o zaman
El ederdiniz
Ýþte istediðimiz buydu
Gel katýl diye
Ýþte o zaman ben yýkýlýrým
Aðzým kenetlense de
Yüreðimden bir ses yayýlýr
Vay vay vay diye
Ne yere sýðarýz
Ne göðe
Ne durdan anlarýz
Ne de inadýmýz tutumu
Yürümekten
Bir kusurumuz var
Vazgeçmeyiz bu vurdumduymazlýktan
Þiir þiir þiir
Yaþamak senin için
Ýkide birde tehdit etme
Bahsetme öldürmekten
Biz yine yolumuza gidelim
Birbirimizi yiyelim
Yolmayacaðým o çýlgýn tüylerini
Belki de yolarým
Kafamý kýzýþtýrýrsan
Yorma beni þiir
Üzme beni þiir
Bende seni öldürürüm
Sen beni öldürürsen ,
Yolarým kanatlarýný
Uçamazsýn
Bir kaðýt parçasýna yansýr gölgen
Ondan öte deðil uçmak
Koþamazsýn
Bir yumuþak el
Gezer belki küçücük bedeninde
Sevgimi var yergimi var
Dokunuþlarýnda
Çözemezsin
Þaka þaka
Yolmam kanatlarýný
Kýyamam sana
Bir kýr çiçeði gibi kal
Deðiþtirmem topraðýný
Bir böðürtlen kadar olsun
Bu yeter bana
Býrakmam seni
Hiç býrakmam
Deðiþtirmem
Bir çobanýn dudaðýnda türkü olasýn diye
Bir sevdalýnýn yüreðinde bitmeyen umut
Kentlerden mi
Köye ulaþýrsýn
Köyden mi kente
Onu zaman gösterecek
Yeter ki kanatlarýn olsun
Teselli bulayým
Ben sanatçýyým
Sen özgürsün
Ben uçamam
Benim kanatlarým
Her çaðda kýrýk
Yolmam tüylerini
Korkma benden
Yeter ki sen
Ufka kadar uzan
Hep ol yarýnlara umut .
JALE KESKÝNKILIÇ
( ÝPÝN UCU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
JALE KESKİNKILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.