Bir uçurtma minare baþýnda, gurub etmiþ güneþ, düþmüþ denize, yakamozlar oynuyor dalgalarda, minareler düþmüþ dalgalara, bir uçurtma minare baþýnda, kuþlar yanýbaþýnda... bir kayýk geçmede kýyýdan, usul usul, uçurtma misal süzülmede bir deryada, biri semada, aralarýnda minareler... bir nidayý taþýyor kuþlarý Ýstanbul’un semalarýna, kim bilir kaçýncý kez tekrarlanýyor bu senfoni, Ýstanbul yine hayatýn makamýndan çalýyor... nihavent çalýyor kýyýlar, kuþlar suz-i dilarada ötmede, minareler hicaz bir þarký mýrýldanýyor sanki... uçurtmanýn dilinde buselik bir þarký uçuyor, hüzzam vuruyor deniz dalga dalga, akþam oluyor Ýstanbul kýyýlarýnda, Sultan-ý Segah makamýnda... hayatýn makamlarýný söylüyor Ýstanbul, tek tek sýrayla, boðazýn gelin misal sularýnda alýp götürüyor yüreðimi.... alýp götürüyor beni Ýstanbul, kim bilir hangi kýyýya vuracak, kim bilir hangi makamda vuracak yüreðime hayat... aahh asitane, ah aziz þehir, gönül bestemin yegane güftesi, sende nefes almak gönlümün tek tesellisi, aahh asitane, ah aziz þehir... Sosyal Medyada Paylaşın:
gülnihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.