Ben sendim.

Tanýdýkça seviyor, sevdikçe tanýyordum seni
Soðuk gecelerime sýcak bir merhaba,
Boþ geçen ömrüme bir anlamdýn...
Buldum diyordum! Sonunda buldum...
Bana benden yakýn, benden öte bir þeydin
Ne konuþmaya gerek vardý ne anlatmaya.
Gözlerimiz konuþuyor gönlümüz dinliyordu.
Anlaþýlmak ne güzel þeymiþ, bilmiyordum...
Ömrümce özlemini çekmiþtim oysa

Öyle ani girdin ki hayatýma
Birden bire, bilmeden, istemeden..
Fýrtýna gibi yaktýn yýktýn her þeyi
Ne ideallerim kaldý geriye, ne prensiplerim...
Oysa yasaktýn bana
Benim sana yasak olduðum gibi...

Nereye baksam
Ne düþünsem
Ne yapsam her an aklýmdaydýn.
Bilmiyorum rüyalarýma da girdin mi
Hatýrlamam rüyalarýmý
Ama her sabah uyandýðýmda
Ýlk aklýma gelen yine sen oluyordun.
Gönülden bir günaydýn gönderiyordum sana
Gönülden...
Taptaze,
Sýcacýk
Buram buram aþk kokan
Üþümüþ gönlünü ýsýtsýn diye.

Sende üþüyordun yalnýzlýktan,
Anlaþýlamamaktan kahroluyordun
Bir þeyleri anlatabilmek için
Kelimelerle boðuþmak sana da zül geliyordu.
Kendini anlatmaya çalýþmak kahrediyordu
Neden ben anlatmak zorunda kalýyor ki diyordun.
Neden onlar anlamýyorlar... Neden...

Ýþte kadýným
Böyle bir anda girdin hayatýma
Yýllardýr özlemimdin, idealimdin.
Ýnanmýyordum artýk varlýðýna idealimdeki kadýnýn.
Ýmkânsýz diyordum.
Benim gibi bir aptal daha olamaz hayatta.
Benim kadar garip
Benim kadar yalnýz
Benim kadar hiç kimse...

Baþkalarý uðruna kendini feda edecek,
Onlarýn mutluluðu için kendini hiçe sayacak
Baþka bir aptal daha olamaz dünyada.
Ne yazýk ki varmýþ! ..

Güzel geçen bir kaç ayýn sonunda
Geldiðin gibi gittin, yakýp yýkarak..
Dað gibi bir adamý yerle bir ederek.
Baþkalarýnýn mutluluðu için
Kurban ettin kendini ve beni.
Düþünmedin hiç sevgimizi.
Düþünmedin beni.
Çünkü ben sendim
Ve sen kendini düþünmezdin...

Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın: