SENLE BEN

Gece ýþýklar parlýyor
nede güzel eyleniyorduk
lunaparkta yalnýzdýk , senle ben

Kopuyordu insanlar
çýðlýk çýðlýða gondolda
uçuyorduk mutluluktan çoþarken

Korktum hemde çok korktum
tutmak istemiþtim ellerini
sana bakarken yalnýz ikimizdik aþkýn büyüsüne kapýlýrken

Bir den içim ürperdi
uçmak mýydý bu senle sonsuzluða koþarken
sonsuzluða doðru hýzlý adýmlarla ne mutluyduk aþký yaþarken

Bak hala unutmamýþým belki sen unuttun
ama ben unutmadým
hala anýmsýyorum o aný lunapark da senle geçen her þeyi ben

ne zaman bir lunapark görsem
yok ki þimdi
o eski aþýklardan senle ben

Aþýðým biliyorsun
hala özlüyorum çocukluðumu
dönmek istesem de çok geç , dönemem ben

Aþk söylesene aþk
kaçýncý bu kaçýncý tutkusun sen
delice sevdamla yalnýzým tek baþýna kaldým ben

Her yer mi karardý yoksa
yaþanmýyor mu
o eski lünaparklý günlerden

Çoktan soldu o güllerin
yoksa sonbaharýn güz mevsimini
yaþamaya çalýþýyorum ben

lunaparklý deðil artýk o günlerim
özlüyorum hemde çok özlüyorum
þimdi çok yalnýzým ben,

ne olur dünya geri dön desem
çarkýn deðirmeni bozulmuþ
un ufak olmuþum ben


Sensizliðin çýlgýnlýðýnda
büyüdüm mü küçüldüm mü ben
hükümsüzlüðün esaretinde yoksa kayboldum mu bu gün ben

boynum bükük
hep yalnýzlarý oynuyorum ben
yine yinede aklýmdasýn sen hep sen sen

Artýk çok geç olsa da biliyorum
geçmiþ de kaldým çoktan unutuldum ben
duy sesimi duy ne olur ,artýk dön gir hayatýma yine yeniden sen

O yüreðindeki ses ,ben isem
yokluðun da ölüyorum bitiyorum hadi gel desem
yine eskisi gibi sev beni desem

yine yeniden eskisi gibi Tut ellerimden
hiç býrakma ne olursun desem ,
oysa o salýncak da ki ,unutulmuþ küçük deli kýzým ben


þiir c.ceylan yýlmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: