DÖNÜYORUM ÇENGELKÖY'E BEKLE İSTANBUL'UM BEKLE....
Bu yeþil þehir olmasýn artýk zulum yeter bana,
Olmadý iþte alýþamadým bir türlü yoksul, yokluðuna,
Anýlarým gölge peþimde,kaçtým zannettim oysa,
Dönüyorum iþte Çengelköy’e...
Bekle Ýstanbul’um ,bekle.....
Sabahýn ilk saatleri serin, esiyor,üþüyormuyum?
Bilemiyorum,ateþ varken, içimde hissetmiyorum,
Ýçimde bir sevinç ,bir ümit ,sormayýn bilemiyorum,
Dönüyorum iþte,Çengelköy’e
Bekle Ýstanbul’um bekle....
Beynimde örümcek aðlarý ,hayalleri sýmsýký baðlar,
Aðlarýna yapýþýr ,en güzel anýlarýmýzý zamk gibi tutar,
Bir yandan bir eþyalarýmý toplar çaðýrdýðým adamlar,
Dönüyorum iþte Çengelköy’e,
Bekle Ýstanbul’um bekle...
Orada bir arkadaþým vardý ya hani adý esmer Eleni,
O çaðýrdý ,takýlýrdýn ya... re,leri yuttunmu kýz diye, hani,
O,na sormuþsun beni ,gezmiþsin evimi,ot bürümüþ bahçesini,
Dönüyorum iþte Çengelköy’e,
Bekle Ýstanbul’um bekle..
BÝNAY SEYMEN
2.9.2010
YÝRNAO STO ÇENGEKEÖY PERÝMENEME ÝSTANBUL PERÝMENEME .....
EFTERYA GÜNLÜÐÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.