İNSANIN ATASI GÜL GİBİ YAŞAR
ey insanlar size tuhaf gelmiyormu yaþlýlar haftasý yani yaþlýlar dediðimiz insanlar atalarýmýz.Peki onlar bizi aciz zamanýmýzda bir hafta veya senede bir günmü hatýrladýlar,her saniye üstümüze titreyip yemeyip yedirdiler içmeyip içirdiler ,evet onlar þimdi çocuk gibiler,üstlerine titreme zamaný bizde,
Analar var guzusundan ayrýlmýþ,
Oðuldan kýrk kuþak el gibi yaþar.
Hasret ile kahýr ile eyrilmiþ,
Kimsesi olmayan dul gibi yaþar.
Babalarda þimdi öyle çileli,
Bu hep böyle ben kendimi bileli,
Gelinlermi,oðullarmý hileli?
Ýnsanýn atasý gül gibi yaþar.
demekki insanlýk bitmiþ asýrda,
Yaþlý insan sanki atýlmýþ hurda,
Cahilliðin tesiri çok kusurda,
Yaþlýlar deðersiz pul gibi yaþar.
Sözünden utanýr,halinden kaçar,
Atasýný görse yolundan kaçar,
Dayanmaya kalksa elinden kaçar,
Atalar,evlada zül gibi yaþar.
Zaman kötü adam olmaz finiler,
Bir lokmayý,bir hýrkayý günüler,
Ahirinde inim inim iniler,
ÞEFKATÝNÝN sazda tel gibi yaþar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
uruşlu aşık şefkati Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.