SON GÜLEN

Küçücük bir çocuðum oynamadým doyasý
Vataným aðýr geldi yaptýðýmda kýyasý
Ýkiyüzlü dünyanýn silinmeli boyasý
Garip mescidi aksa canýmý göremedim
Toprak cennet görünür görev var giremedim

Bir avuççuk eþkýya esir almýþ âlemi
Kardeþlerim kýrmýþlar aleyhimde kalemi
Yaþanandan habersiz Müslümansýn öyle mi?
Açlýk susuzluk vardý nerdeydin göremedim
Sefaletime güldün boþ verdin veremedim

Bir elin beþ parmaðý kýrýlýr teker teker
Özü kurumuþ mazlum gözlerinden kan döker
Aldanýrsýn faniye eken biçmeye eker
Elimde taþ cephede kimseyi göremedim
Eller derdi dünyayý dermedim deremedim

Dizip saysan dünyayý müslümaný çok çýkar
Can verdim helal olsun aymaz içimi yakar
Bin taþ bir kale yapar bir taþ bir kale yýkar
Yýkýlýrken ordaydýn yaparken göremedim
Vatansýz o dünyada hayalde kuramadým

Yüreksize bak hele saklanýyor rahmetten
Coni hesap soruyor Muhammet’ten, Ahmet’ten
Emeli hak olanlar dert yanar mý zahmetten
Girince deryasýna canýmý göremedim
Kollarýmdý kýrýlan resulü kýramadým

Gülsünler gülenlere orada güleceðim
Sur ile can bulacak huzura geleceðim
Duygusuzca yaþasam yinede öleceðim
Yürek neler istedi körmüydüm göremedim
Kalenderdim gördüm ya halini soramadým



26. 09. 2010


,
Haþim Kalender
























Sosyal Medyada Paylaşın: