Kaderim

Doðarken bir kere aðladým dertlerime
Güzeldi özlem vardý akmazdý içime
Gelmeyin peþimden diyemedim kimseye
Çektiklerim benim kaderim kime ne

Hep umut ile uyandým baktým içime
Dolmuþ sevgi insanlýk yüreðime
Mutluluk veriyor küçücük bedenime
Yaþadýklarým benim kaderim kime ne

Yaþým gelince on ikiye
Bakýyorlardý maviþ gözlerime
Gurbet yolu gözüktü dizlerime
Bu yol benim kaderim kime ne

Bir þehre vardýk bindim kara trene
Mutluydum uyku gelmez gözlerime
Kavuþmalýyým insan özlemine
Kara tren benim kaderim kime ne

Üç günlük yol uykusuz geçince
Ankara da dertler beni secince
Küçük bedenim birden büyüyünce
Dertler benim kaderim kime ne

Anam derken anam olmayýnca
Baba gördükçe ben hiç görmeyince
Sokaklar mekâným olunca
Öksüzlük benim kaderim kime ne

Ýnsaným hep hasretim özlemine
Iþýk olmadým dünya gözlerime
Kötülüðü koymadým ben kalbime
Iþýksýz benim kaderim kime ne

Ýnsaným ya karþýlýðý kötüleme
Sözüm var benim yaratanýma
Dünya sizin olsun üzerime iteleme
Sözüm benim kaderim kime ne

Sosyal Medyada Paylaşın: