Uzaklı Sancılar
Sokaðýn dolanýyor ayaklarýma
Köþedeki lambanýn isindeyim.
Kan emen sineklerini kovuyorum, belleðimin.
Gelip geçiyor önümden gözlerinin feri.
Düþler sýkýþtýrýyorum hayal evlerine,
Dairesel.
Damaðýmda çürüyor son öpücüðün tadý,
Koþuyor ardýndan ecelim.
Erkeksi yürüyor, dönmüyorsun,
Ve büyük ihtimal, görmüyorsun !
Ýçimde ip atlayan asude,
Seninle çalmýþtýk heveslerimizi
Eðrisi/doðrusu yitik, dar zamanlarda
Çýplak ayak terlerimize anlattýk öykümüzü.
Yörüngemize fal bile kapatmýþtýk.
Neyse halin dedin, çýkmadý falýn?
Üzerine kara çarþaf giydirildi sevdalarýn,
Çabaladýn…
Belki de yoktun, ben var sandým.
Belki de sen vardýn, sokaktaki yoktu.
Ayaza kesti güneþleri,
Anasýna söven çocuklarýmýn.
Her dönemeçte üç ayrý saat dilimi
Pimini çekiyorum, elimde patlýyor zaman.
El aman!
Umut ordularýmý gönderiyorum menziline
Bir söðüt altýnda topluca ölmeye..
Asude’nin mektuplarý ulaþsaydý, bilirdim
Yaðmalanan köylerinden çýkýp gelirdin
Ah gelseydin !
Seni sevmekle,
Sevmemek arasý olmazdým böyle.
Kurþun dökerdi üzerimden semazen ay
Kim bilir…
Kovalanýrdý belki cinlerim
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.