DÜŞÜMDE İSTANBUL

Düþümde istanbul’un dört bir yaný seninle kaplý
anýlarý birer birer yaþarken
nede renkliymiþ bu koca þehir
her bir renðin ahenginde ayrý ayrý dans ederken doða
gözlerim kör olmuþ aþkýndan

düþümde istanbul’un dört bir yaný seninle kaplý
hasretinin ateþinden yandýgým þu günler
bir tek düþlerimde seni görme iznim var
oysaki sen yoksun bom boþ ya bu þehir
neresi kalabalýkmýþ diyorum istanbul’lun

yoklugunda nede güldürüyor
taþý topraðý altýn denilen bu þehir beni
oysa sen yoksan bir koca taþ
kurumuþ bir nehir
belkide susuz kaldýgým bir çöldü
bu þehir bana

doðdugum þehre bile yabancýydým sen yokken buralarda
gittiðin günden beðri senli hayaller yasak
anýlarýný güpegündüz yaþamýyorum
çýglýk atsam boþ
sen yoksun ya hani
kimse duymazmýþ beni

dedim yaa boþ hemde bomboþ bu þehir bana
aslýnda gelmeliydin artýk
senisiz boþ kalan yüregim gibi
boþ kalan bu sokaklarý doldurmalýydýn

kendim için hiç bir þey istemiyorum
sýrf istanbul adam gibi adam görsün diye
tüm bu çabalarým
ahh ahh
ayrýlgýn ateþine beni salýp giden sevgili
kötü bir tek söz söylenmez mi ?
senin gibi çekip gidene..

söylenmezmiþ vefasýz yarim
söylenmezmiþ
seni seven bu yürek müsade etmezmiþ

YALANDI TÜM SÖYLEDÝKLERÝM

bütün çabam istanbul için degil
kendim içindi
seni özleðen bu yüregin sana ihtiyacý vardý
ellerimin kalbimin
rüzgardan dagýlan saçlarýmýn
sana ihtiyacý vardý

düþümde istanbul’un dört bir yaný seninle kaplý
gelde düþüm gerçekleþsin
susuz kaldýgým çölde
gördüðüm bir rüya olarak kalma

ellerini açmýþ alla’ a yalvaran
bir küçük yüreðim
dualarým geliþinle kabule ulaþsýn
yeryüzü cennet cennet seninle huzura kavuþsun
bu koca þehir geliþinle benim içinde
artýk kalabalýklaþsýn.....


30,09,2010
Sosyal Medyada Paylaşın: