Bu aðaçlar,yer ve gök.
O’nu yalnýzlýðýn içinde bulduðum zaman hayat bana bir þey ifade etti.
Sanki yoktu hiçbir mahlukat,yeryüzünün koyuluðu veya gökyüzünün maviliði etkilemiyordu;
ameliyathanedeki narkoz yemiþ hasta gibi..
Bu hasta ki þuuru kapalý fakat düþünceleri yaralý.
Ýþte bu durumda olan ben,Üsküdar’ýn maviliði ile buldum seni.Aþiyan’ýn hayali,Kýz Kulesi’nin rüyasýyla yaþadým seni ve senliði..
Gözlerinin rengi kahverengi bile olsa;benim gözümde boðazýn serin sularý,gözbebeklerinse kýz kulesi.
Bazi þeylerin farkýnda olmamazlýktan gelen sen,farklý olan hiçbir þeyini kaçýrmayan ben.Biz buyduk iþte;tanýmsýz fakat derin manalý.
Þimdi gelsen,hiçbir þey olmamýþ gibi davranacak ve ve gideceksin.Unutma ki hiç denen bir þey yoktur ne bizim ne de bir baþkasýnýn hayatýnda..
Tüm dünyaya2a sesleniyorum þimdi,tüm insanlaraievrene,sabah yýldýzýna,seher yeline,Aþiyan’a,boðaza,Üsküdar’a sen geldiðinde ben olmazsam diye..
Ey saydýklarým ,sayamadýklarým þahit olan her þey!Söyleyin O’na beni kaybetmesin....
Vuslat-ý rana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.