Dur gitme Keþke seni sevmediðimi söyleyecek Bir mucize olsa Hani aþkýmýz yaþamak, Yaþatmak zorundaydýk Biliyorum kendine dur diyemedin Ýzin verdin gururuna Senin yokluðunda, Ayaklarýmýn altýndaki toprak kayýyor Mutsuzluk pastasýndan, Aslan payýný Bana verdiðin gibi Acýlarýndan dolayý, Özgürleþmiþ Hissedebilirsin Önce sapladýðýn Býçaðý çýkar Kapanmamýþ Bir yaranýn hesabýný Beraberinde götürme Çünkü ben seni Dostça yazdýðým Kelimeler içinde ardým Gözlerinin içine baktýðýmda Anlamlý bir þaka Hissedilmeyecek kadar Hafif bir dokunuþtu duruþun Bildiðin dünya burasý Bilinmeyene Niye gidersin diyemiyorum Evet yalnýz uçuyorsun Oysaki ben Hep kartallarýn Yalnýz uçtuðunu bilirdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekarluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.