Aşkın Acısı
Ey vefasýz yýllarýn sürgünlerinde buldum kendimi
Kokunu içime çekip kelepçe vurup hapsetmiþim
Saçlarýný tel, tel bedenime dolayýp zincirlerken
Yokluðuna tutsak eylemiþim ey vefasýz kendimi
Güzel diye kokladýðým her çiçeklerin, zakkum oldu
Mecnun sevdasýymýþ bu, artýk gecelerim serap oldu
Sensiz geçen her günüm, bana zemheri kara kýþ oldu
Tarlada yeþeren baþak sensiz hasat olmadan soldu
Hayat, nefretini kinle doldurdun, kül gibi savurdun
Buz kesmiþ bedenimi, ateþlerinde yakýp kavurdun
Sevdam koskoca bir çýnar idi küller gibi savurdun
Ne yaþattýn, ne öldürdün, cehennemlerinde kavurdun
Kalemimi kýrmýþsýn fayda etmez kalkamam ayaða
Nefesimi durdurdun, çýkamam belki doðan sabaha
Hasret kaldým, gözlerimden süzülüp akan pýnarlara
Hayat sen þimdi gül, ben aðlarým sensiz o yarýnlara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.