PARA PARA

savaþlar yaptýrýp, devletler yýkan,
insaný insana kul edip, öldürten,
geceyi gündüz yapýp,güneþi tutan,
bitmeyen ne gücsün, ey zalim para.
zülmün sýnýrsýzdýr, merhametin yok,
rengine ölenler, gelenler çoktur.
yoklugun intihar, varlýgýn zarar,
bitmeyen ne gücsün, ey zalim para.
ihanet seninle dogdu, yayýldý,
bedenler tükendi, ruhlar alýndý.
gözlerden girildi, yürekler kavurdu,
insanlýgý yakan ateþsin para.
gözlerde sevgi diye yanan ýþýksýn,
yürekte aþk diye çarpan hep sensin.
kýrk yýllýk yuvayý yýkan fýrtýna,
sonsuz felaketsin sen zalim para.
ellerde tutuþan hep senin elin,
dudaktaöpücük, tek buse sensin,
þehveti arttýran hep sensin,
gücün tükenmiyor ey zalim para.
dünya var oldukça hep olacaksýn,
babayý ogula vurduracaksýn.
ölümsüz sevgiyi öldüeceksin,
çok büyük belasýn ey kan lý para.
bin defa vurulup düþsen de yere,
þanýn hiç kirlenmez þerefsiz para.
her þey yoklugunda, varlýgýn bela,
isnalýgýn baþ düþmaný para.


atilla durukan
26.09.2010
saat 24.00

Sosyal Medyada Paylaşın: