/terleyen býyýklarýný silerken zaman hangi saatin kumuydu gözlerimize dolan/
suskunluðunuz kadar hafifim bugün ki bundandýr satýrlarýn titremeyiþi biraz önce geceyle gündüzü baþgöz ettim boðazýma dizilmiþ þarkýlar eþliðinde ben; size benim pencerelerim küçüktür demiþtim
saatler; kurak içgüdülerimin kemik saplý çakýyla buluþtuðu saatler yine,kapkara bir perdeyle ayrýlmýþ gözlerimiz silme karanlýk olanca buzul hiç susmaz martýlarý bakýþlarýnýzýn lakin asýl ben; sütlü kahvenin hiç yakýþmadýðý bendim el ayak çekilmeden önceki düþlerinizde en hayta kalemlerin kirlettiði kaðýtlar kadar geride býrakýlmýþýz takýlmýþ avuçlarýmýz dünyanýn boynuzuna býkmadýk ayrýlýkla þakalaþmaktan neresine dokunsak sevdanýn paramparça tozlu papuçlarýný giymiþiz yalnýzlýðýn aþk çekip giderken sessiz sedasýz….. ve o gün bugün biz dipsiz uçurumlara baðýrýp duruyoruz baðýrdýkça büyüyüp büyüdükçe ölüyoruz.
gri gölge 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.