Artýk…artýk mehtapsýz gecelerimde Oturup yýldýzlara derdimi döküyorum Söylediðin sözler geliyor aklýma Karanlýk gecelerde kör kuyulara düþüyorum…
Hani…diyordun ya belki bir gün Bir gün biter belki bu sevda Söyle… Ruhunda anlam kalmayan sevgili Bizim için o gün gelmedi mi ? Zaten bizde,yürekteki ateþte Damla damla erimedik mi ? Söyle… Ruhunda anlam kalmayan sevgili Biz bugün tükenmedik mi ?
Geçte olsa anladým yalancý yüreðini Yalanlarla ördüðün kalbindeki yerimi Kaç yalancý yürekte kaç yalan sevda gördük Ýnan...Ýnan yalana dil sürmedik Hiç…hiç yalandan da sevmedik Ve yalan söylemeyi bir an olsun Akýldan geçirmedik
Her þeyin gibi gözlerin de yalanmýþ Þimdi gözlerinden kaçýrdýðým gözlerim Artýk hep…hep yere bakýyor Oysa yüreðim maðlup Karanlýk yüreðinde hapsolmuþ Bir çýkar yol arýyor
Artýk…artýk mehtapsýz gecelerde Yýldýzlar dolduruyorum ceplerime Olur ya bir gün Sen gibi karanlýk bir yürekte Sevdaya düþerde hapsolursa yüreðim O karanlýk yüreðin derinlerinden Beni mehtaba taþýyacak Bir köprü yaparým belki
Mehmet Kadri GÜVEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet kadri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.