KADERİMDİR

umduðum daðlara karlarmý yadý,
kapandý yollarý gidemez oldum,
arzularým emellerim,çoðaldý,
aradýðým hayatý bulamaz oldum.

nice ümit baðlamýþtým ezelden,
umduðum günleri bulamaz oldum,
akan pýnarlardan esen yelden,
þimdi kahreden birisi oldum.

dedim ileride ederiz rahat,
yanýlmýþým,meðer,tersini býuldum,
ne eski huzur kaldý ne de sýhhat,
boþuna çalýþýp yorulmuþ oldum.

ne oðul evlattan ne eþden fayda,
içimde ýzdýrap kederi buldum,
herbirisi çalar ayrý bir gayda,
davulu,zurnayý çalmadan buldum.

evlenmek istesem kim gelir bana,
derdi hastalýðý yanýmda buldum,
gitsem gurbet ele kim bakar bana,
gittiðim yer yerde kimlik soruldum.

torunu,torbayý büyüdene dek,
mezarda otlarý bürümüþ buldum,
olmaz bu hayatta baþka bir yedek,
maldan neyin var diye ondan soruldum.

hasta olsam gözüm kalýr kapýda,
ziyaretçin yokmu diye soruldum,
herkes hayatýný yaþýyor kendi çapýnda,
kendimi kimsesiz gariban buldum.

iþte hayatýn gerçek yönleri,
toplumun deðiþmez deðerleri,
herkes mutlu günler peþinde,
kendimi ölmeden mezarda buldum.

idris Koþaca Tuzluca

Sosyal Medyada Paylaşın: