Biliyordun özlendiðini , Beklendiðini ölesiye … Ýdamlýk bir mahkumun Son dakika affýný bekleyiþi gibi . Ama gelmedin yine Bugün de gelmedin sevgili …
Eylül hazan mevsimi ya , Onunla yarýþtayým þimdi . Aðaçlar yaprak döker , Ben sensizliði … Açýk býraktým kapýyý pencereyi Belki , Bir lodos getirir diye kokunu. Nasýl bekledim bilsen , Ama ,bugün de gelmedin sen …
Hani , Çok seviyordun beni , Ölümündü yokluðum . Hani ekmeðin, suyundum , Nefestim soluduðun . Vaz mý geçtin yaþamaktan Bir özlem ki amannn aman Dayanýlmaz bir dem bu dem . Bugün de gelmedin sen ..
Özlemin ayrýk otu gibi , Sardý yüreðimin her köþesini . Öyle arsýz öyle utanmaz ki , Biçtikçe yeþeriyor yeniden , Sevginin hasat zamaný geldi , Ama sen , Bugün de gelmedin sevgili …
Alýþmam mý gerek, sensizliðe giderek . Bu mudur bütün derdin ? Söyle bileyim . Eðer öyleyse , Bilerek ve isteyerek Taammüden cinayetten Müebbete mahkumsun sen . Kurtaramam ben bile seni , Bu günde gelmedin sevgili …
MELAHAT ÇETÝNKAYA .
Sosyal Medyada Paylaşın:
melahat çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.