KİMSESİZ ÇOCUK
Doðarken baþladý kimsesizliði ve yalnýzlýðý,
O hatýlamasada hatýrlatanlar vardý ilerde,
Soðuk ve ayný yaþamý paylaþanlarýn içinde,
Annesiz babasýz kimsesiz çocuk...
Daha on yaþýnda karanlýk sokaklarda,
Yarý aç yarý tok hayatýn tam ortasýnda,
Ýleriyi düþünmeden günlük yaþamýnda,
Annesiz babasýz kimsesiz çocuk...
Etrafýndakilere öfke saçan can yakan,
Bütün yanýcý ve yakýcý maddeleri kulanan,
Bugüne bakar yarýný düþünmez,
Annesiz babasýz kimsesiz çocuk...
Gündüzleri gezer akþamlarý nerde olursa yatar,
Umrunda mý dünya karný doysun yeter,
Elbet hayatý sona erecek çöpten beter,
Annesiz babasýz kimsesiz çocuk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.