NE İÇİNDEYİM ZAMANIN

Kâh zamanýn içindeyim, kâh büsbütün dýþýnda;
Örselendi umutlarým, hayâtýn akýþýnda.
Ben mi açtým, o mu cimri; baharýnda, kýþýnda!
Yanýtlarsa saklý kaldý, ironik bakýþýnda.

Yaþam durmaz, evhâmýný düþünceye zerk eder?
Çözülmeyen bilmeceler, günlerimi gark eder.
Bir elimden tutar þansým sonra birden terk eder;
Oyuncaðý oldum tümden, kaderin yakýþýnda.

Ne cennettir ne cehennem, ikisinin ârâfý.
Vicdân aklýn terâzisi, benlik seçer tarafý.
Yýkar ruhu, gün beþ vakit, âlemlerin sarrafý;
Hissiyâtým þekillenir, ilâhî nakýþýnda.

Anladýk mý þu dünyayý, anlayanlar söylesin;
Benim gibi þaþkýnlarýn fikrini hür eylesin.
Aðlatýrken en baþýnda, sonunu kim neylesin
El üstünde tutulursun, kapýdan çýkýþýnda.

Ererken âlem-i sýrra, sýrrýnda ömrün erir
Sûreti, ebede seyyâh; çulsuz bir abdal verir.
Elverir ki ýþýk tutsun, Kâdir Mevla’m elverir
Kaç eþikte soluklanýr derûnî çekiþinde.

02-04-2010 17.00
27-05-2010 12.45

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: