Ellerin vardý ellerin, geceleri neþelenen. Bahçelerimde yeþeren ellerine, Gülüþün eklendi bir de. Henüz dokunamadýðým, henüz okþayamadýðým…
Zamansýz açan bir karanfil aþk, Geceleri konuþan ay, Yarýsý orada…
Zil takýp oynayan yemiþ, Salkýmlar arasýndan yükselen ses, Zeytin hüznü…
Gece güneþe hançeri zaplýyor, Ortalýk kýzýla çalýyor, herkes görüyor. Bense öyle bakýyorum uzaklaþýp giden trene, Oysa sevdiðim tam ters tarafta, Olsun sen yinede ‘selam söyle yarime!’
Aþk bir çapasýný daha atýyor kýyýlarýma, Gülüþüne dokundum mu daha öncelerde yoksa?
Doðuþan IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Doğuşan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.