Her seferinde gördüðüm ýþýk
Kayboluyor gecenin karanlýðýnda
Ýzini bulduðum zaman sensizlik
Peþimi býrakmýyor yalnýzlýklarda
Süzülüp gidiyor gölgelerinde
Uzanabilsem tuttuðum ellerinde
Sýcaklýðýný da hissediyorum
Her sabah bu ýþýk ve sensizliðinle
Peþinden koþup yakalayamadým
Bir ýþýktýn bulurum sanmýþtým
Öyle parlaktý ki gözlerimin içinde
Bir ýþýktýn kaybolup gidiþinle
Namýk Kemal ÜLKÜ
Nisan 2008