Babacığım
Babacýðým
iki yaþýnda anýmsýyorum seni
iki odalý gecekondunun balkonunda içtigin çayý
derin derin çektiðin sigaranýn kapattýðý yüzünü
boþluða dalmýþ bakýþlarýndaki yalnýzlýðý
hatýrlarmýsýn babacýðým
gece yarýsý iþtan döndüðünde eve
saçlarýmý okþardýn incitmeden öper koklardýn
bazen uyumaz geliþini beklerdim
karanlýkta ayak seslerinden tanýrdým
uyuyormuþ gibi yapýp gözlerimi kapardým
sen yine herzamanki gibi öper koklardýn
o kadar sýcaktýnki babacýðým
hep gece olsun
hep beni öp kokla isterdim
hani bazý akþamlar saçlarýmý okþarken yanaðýndan iki damla yaþ süzülürdü ya
babalar üzülmez sanýrdým
anlayamadým o zaman seni babacýðým
kocaman adam birde baba olmuþ
niçin aðlar derdim
þimdi bende babayým
göz yaþlarýný çok iyi anlýyorum
caným babacýðým
bir bayram arefesinde hatýrlarmýsýn hani
ayakkabý istemiþtim sendende alamamýþtýn
bayram sabahý yastýðýmýn altý boþtu
yataktan çýkmayýp hüngür hüngür aðlamýþtým
yanýma gelip saçlarýmý okþamýþtýnda
dokunma bana demiþtim
herzaman oturduðun sedirin üstünde
baþýn önde iç çekiþini duymuþtum
o zaman anlayamadým babacýðým
þimdi anlýyorum
ne kadar çýrpýndýn bizleri okutmak için
iki göz gecekondu yýkýk dökük
içinde on üç baþ nüfus
geceni gündüzüne kattýn karda yaðmurda
bizim için çalýþtýn
bir kez dahi kahrosun demedin
bize hissettirmemek için hep güldün
bayramda hediye alamadýn
ama en büyük hediyeyi sevgini verdin
þimdi yoksun caným babacýðým
artýk yanaðýmda hissetmiyorum dudaðýný
okþayan elin yok artýk
sevgiyle bakan gözlerin yok
ölümün soðuk elleri yakalasada seni
sen hep sýmsýcak içimizde yaþayacaksýn
caným babacýðým
17-03-1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Doğruöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.