SAVRULDUK
Karþýmýzda Bozcaada duruyor
Ay ýþýðý sýð sularý yalýyor
Halimizi cümle alem görüyor
Gönlümüze sevda düþtü kavrulduk
Hazan vurdu yaprak gibi savrulduk.
Bastýðýmýz toprak kayýyor sanki
Bu sevda çýð gibi büyür inan ki
Nasýl yaþýyoruz, nasýl devran ki
Sen bir yana ben bir yana devrildik
Kuru ekin gibi yere serildik.
Bazen hýrçýnlaþýp bazense durgun
Akýyoruz sonsuzluða pek yorgun
Kurtulduk çok þükür diyorken, vurgun
Yedik, çil yavrusu gibi daðýldýk
Sevda yükü aðýr geldi ayrýldýk.
Nazara mý geldik nedir bu çile?
Belaya bulaþtýk biz bile bile
Yaþýyorken döndük kurumuþ güle
Zemheride kar altýnda kavrulduk.
Fýrtýnayla dörtbir yana savrulduk.
Çanakkale 27/09/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.