Dingin sakin bir limandý sevdân bana Hýrçýn denizlerin gaddar dalgalarýndan kaçýpta sýðýndýðým. Ezelden ahire giden bir geminin Yorgun kürek mahkumu yüreðim. Sende biter sandým dinmek bilmez acýlarým... Oysa acýlarýmý sende sevdim...
Zemheride buz tutan bir gecenin sabahýnda Sýmsýcak bir günaydýna denkti varlýðýn. Buz tutmuþ ruhumun sýðýnaðý kollarýn. Ve sen sarýnca git gide küçülen bedenim... Küçülmeyi sende sevdim...
Aslýnda âþinaydým sana, çocukluðumun yadsýnmýþ yansýmalarýndaydýn. Sen, masallarda anlatýlan o cesur devdin. Ve ben, varlýðýna muhtaç cýlýz kadýn... Masallarý sende sevdim...
Bir elvedanýn ardýndan gelen sýftahsýz merhabaydýn benim için. Ve ben her Merhabanýn bir elvedaya denk olduðunu yine sende unutmuþtum... Ben elvedalarý bile sende sevdim...
SENDE SEVDÝM
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.