iþ
şaşkınım
bazen bir bulut gibi uçuyorum havada
bazen bir yaprak gibi düþmüþüm sokaklara,
bazen bir naðme ismim gezer dudaklarda,
bazen cismim kaybolur kalýrým uzaklarda.
bazen aþýk olurum,bülbül gibi dallarda,
bazen bir gül gibi açarým bahçelerde,
bazen bir damat gibi o süslü konaklarda,
bazen bir ölü gibi dolaþýrým mezarlýklarda.
ölmeden ölüyorum,dünyada yaþarken,
son nefesimi veriyorum,sanki koþarken,
mutluluk,saadet bizden ayrýlýp,gidiyordu,
bir el uzaktan bana elvada kal diyordu.
çeþke hiç gelmeseydim ben bu cihana belki,
kýrýldý ümitlerim,söndü son arzularým,sanki,
dün koþup oynadýðým,arkadaþlarým,derde,
çaðýrýyorlar gel,sende bizlere karýþ az ileride.
idris koþaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.