SENİ YAŞAMAK..

Karanlýk gecenin gecenin karasýydý gözlerin,
Ben içinde kayýp oldugumda.
Seni hisederkan bedenimde,
Ellerini tutmak isterdim.
Ellerinki:
Açýlmaz kapýlardan dönen dileklerimi kucaklayan,
Umutsuzluklarýmda beni gülümseten,
Üç beþ satýr olsada umut karalýyan,
Bir gönülün gözleriydi.

Durup düþünmek bazan geçen günleri,
Beynime sancý gibi çakýlan karamsarlýklarý.
Seni yaný baþýmda hisedebilmek,
Ta yanýnda durabilmek bir umutla.
Ve belkide hayata yeni baþtan baþlamak.
Bir özlem büyütmek içinde,
Sensizlikleri silip atmak bir kalemde.
Sana þiirler yazabilmek,
Yazabilmek hisettiklerimi satýr satýr,
Düþünebilmek:
Düþündükçe her þeye yeni baþtan baþlamak.

Bir kadere birde sana bakabilmek,
Yaþadýklarýmý sana yazabilmek.
Uzakta olsan sana seslenebilmek,
Sarýlabilmek hayata yeniden.
Umut olmak,
Yeni dogan bebege anne olmak gibi,
Yar olmak sevgiliye.
Karanlýk gecelerine ay ýþýgý olabilmek,

Belkide bir türkü tuturmak,
Mýrýldanmak aþk þarkýlarýný,
Nefesini hisetmek.
Kokunu alabilmek belkide,
Hayata yeniden baþlamak bumu olsa gerek.
Bir demet papatya olabilmek,
Sevgiliye sunulan,
Zehmeri sogukunda sarýlabilmekmi,
Sým sýký.
Kuþlar gibi özgür uçabilmek belkide,
Çok uzaklarda olsanda,
Dönecegini bilmek.
Sorgusuzca sevemek sevebilmekmi.


Yeni bir hayatta ellerini tutabilmekmi,
Yoksa seni uzaktan olsa da sevebilmekmi.
Bu yorgun bedene bir umut olmak,
Seher rüzgarlarýnda seni solumak ta derinlerden.
Güneþi görmek:
Karanlýk korkularýna son vermek.
Son verebilmekmi yanlýzlýklara.

Düþünürken seni gülümsemek,
Çayýna þeker atmak,
Bir bardakta beraberce harmanlanmak,
Silebilsem tüm özlemlerimi,
Seni kucaklasam,
Kerem gibi sevebilsem.
Severken hayatý yeni baþtan yaþayabilsem,
Seni bu hayatla SEVEBÝLSEM...
Þair Cengiz Yýlmaz..
Sosyal Medyada Paylaşın: