Muhannet olmuþ sevdiðin vefa bilinmez
Terk edilmiþ dostluklar, sýlaya gidilmez
Unutulmuþ mazi hayýrla yâd edilmez
Deli desinler kendimle konuþacaðým
Kendimi ayýrdým baþkasýnýn derdinden
Sanki fayda gördüm ya da yardým birinden
Geç olsa da öðrendim fayda yok zalimden
Kendi derdim yalnýz kendim taþýyacaðým
Kurtulup þu dünya yükünden kederinden
Þu feleðin býktým çarkýndan çemberinden
Yakalar seni kalpten duygusal yerinden
Kapatýp baðrým yâda göstermeyeceðim
Aldýrmayacaðým dünyanýn kederine
Ortak deðilim ki kimsenin kaderine
Muhtaç olmadan namerdine ve merdine
Bir kuru ekmek soðanla yaþayacaðým
Geliyor zamaný kalmak için kendimle
Kaldýn zalim felek þimdi kendi fendinle
Faydasýz piþman olsan kuþ tutsan dilinle
Ýstemesen de sonsuz huzur bulacaðým
Bütün dertten kasvetten uzaklaþacaðým
Elbette son bulacak beden sýcaklýðým
Artýk biraz kendim için yaþayacaðým
Küreklerle dökülünce kara topraðým
KARTAL Etem 25.09.2010