ZİL ÇALINCA
ZÝL ÇALINCA
-1-
Bugün yine zil çaldý
beni eski günlerime götürdü
çýn çýn çaldý zil, çaldý zil
köy, kasaba, þehir þehir
her yan doldu taþtý il il
açýldý papatyam, gül gülistan
dili Türkçem eleðimsaðma
geliþi nisan sabahý yaðmur
gülüþü tozpembe yediveren
dönüþü zeybekçe ala þafakta
çayda çýra, delilo, harmandalý,
“yer demir, gök bakýr”
atým küheylan, þiirim bozkýr
-2-
Bugün yine zil çaldý
haydi, çocuklar okula
akyakalý, mavi önlüklü çiçekler
bu çocuklarýn gülüþü evrene bedel
çantasýnda kokulu silgi, türk malý kalem, defter
ve annemin hazýrladýðý çökelekli bazlama
kardeþçe paylaþalým, biraz bana, biraz sana
biraz da fadime teyzenin oðlu hasan’a
günaydýn öðretmenim
günaydýn arkadaþlarým
günaydýn komþularým
haydi çocuklar
haydi, kýzlar okula
biraz sonra bayrak töreni var
koþalým, coþalým hep birlikte el ele
saat sekize on kala…
abdülkadir güler
20 Eylül 2010 / Söke
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdülkadir Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.